“เข็ม ตีสิบ” เล่าเหตุการณ์ฝังใจ สูญเสียรักแรกไปกะทันหัน เผยหัวอ่อนจนไม่สมหวังในความรัก
พักหลังมาเรามักจะไม่ค่อยเห็นเธอโลดแล่นอยู่ในวงการเท่าไร เพราะเอาเวลาไปให้กับครอบครัวเป็นส่วนใหญ่ สำหรับพิธีกรนักแสดงสาวคนเก่ง “เข็ม กฤตธีรา อินพรวิจิตร” หรือที่เรารู้จักเขาในชื่อของ “เข็ม ตีสิบ” ล่าสุดเธอออกมาอัปเดตชีวิตให้เราฟังในรายการโต๊ะหนูแหม่ม พร้อมเล่าเหตุการณ์ในอดีตที่จำฝังใจ ครั้งนึงในชีวิตเธอเคยสูญเสียคนรักไปอย่างกะทันหัน ถึงกับปล่อยโฮกลางรายการ
ถ้าไม่รับงานพิธีกรก็หายไปประมาณ 10 ปี แต่ก็จะมีรับงานละครบ้างเรื่อยเรื่อย ก่อนหน้านี้เราก็จะเลี้ยงแมวแล้วก็ดูแลคุณแม่บ้าง แต่หลังจากนี้ก็จะเห็นหน้าเราเรื่อยเรื่อยให้ได้หายคิดถึง แต่หลักๆก็จะดูแลคุณแม่ส่วนใหญ่เพราะท่านก็อายุเยอะแล้ว
ถามว่าไม่มีแฟนเพราะเบอร์โทรศัพท์ คือต้องบอกก่อนว่าไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้เท่าไหร่ ก็จะมีคนชอบเอาเบอร์โทรศัพท์ไปดูดวงให้ และเค้าจะมีคนทักว่าเบอร์เราจะมีเลข 7 ไม่ได้นะ เข้าวงการนี้ยิ่งไม่ได้เลย ก็เลยต้องเริ่มจากเปลี่ยนเลขทะเบียนรถ แล้วค่อยมาเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ ซึ่งพอเปลี่ยนแล้วชีวิตก็เหมือนเดิม
ขอเล่าเหตุการณ์เป็นคนหัวอ่อนให้ฟัง ช่วงที่ทำงานกับรายการตี 10 ตอนนั้นไปอัดรายการที่สตูดิโอและมีคนมารอเยอะมาก อยู่ดีๆ ก็มีคนดึงเราเข้าไปคุยอ้างบอกว่าลูกไม่สบาย แถมโดนยึดรถยึดบ้านพร้อมกับขอเงินเรา 5000 เราก็ไปกดเอทีเอ็มให้เขาเดี๋ยวนั้นเลย และมารู้ที่หลังจากพี่ร่วมงานว่าคนนี้เค้าไปขอทุกรายการเลย จะเป็นคนที่คิดว่าถ้าเรารักใครคนนั้นก็จะรักเรา แต่หลังจากนั้นเราก็ค่อยค่อยเรียนรู้ไป ว่าโลกที่เราจินตนาการไว้มันสวยไป พาเจอเหตุการณ์มากขึ้นเราก็เริ่มสตรองมากขึ้นจนตอนนี้เป็นคนไม่ค่อยไว้ใจใครเลย ยอมรับเป็นคนชอบอยู่คนเดียว
.jpg "เข็ม ตีสิบ")
ส่วนรักฝังใจในวัยมัธยมอันนั้นคือจำไม่เคยลืมเลยค่ะเป็นเพื่อนสนิท เป็นช่วงตอนเรียนม.4ค่ะ ผู้ชายก็จะชอบมาเล่นด้วยมาดึงผม เราก็รู้ว่าเค้าชอบแต่เราก็จะเป็นฟิวแบบสนิทกัน ก็จีบมาตลอดประมาณเกือบ 3 ปี แต่เราก็คิดว่าเป็นแค่เพื่อน เพราะตอนนั้นที่บ้านไม่ให้มีแฟนคุณแม่บอกว่ารอสอบติดมหาลัยก่อนค่อยว่ากันพอเราทั้งคู่สอบติดปุ๊บเค้าก็ขับรถมาหาเราที่บ้านเลยจับมือกันฟิวตอนนั้นแค่นั้นก็มีความสุขแล้ว แต่ก็จะรักบ้างห่างบ้างรักๆเลิกๆกันไป จนจบมหาวิทยาลัยก็ไปเรียนต่อด้วยกันที่บอสตัน ซึ่งที่บ้านเราก็จะสนิทกันมากตอนนั้นสนิทกันถึงขั้นเราไปนอนบ้านเค้าไปนอนกับคุณแม่และพี่สาวเค้า เชื่อใจมาก คือคบ 14 ปียาวนานมาก
สุดท้ายเขามาจากไปเกิดอุบัติเหตุกับตัวเขารถชนที่หลังสวนก็นอนอยู่ในห้องไอซียูประมาณ 17 วัน คือเราก็ทำทุกอย่างถึงขั้นมูเลย บอกว่าถ้าฟื้นมานานแล้วเดี๋ยวจะมาแต่งงานกัน สวดมนต์ไม่กินเนื้อสัตว์คือทำทุกวิถีทาง สุดท้ายก็จะมีวันที่ปล่อยเขาไป มันเป็นรักที่ใช่เป็นรักที่เข้าใจเป็นคู่ชีวิต เป็นรักที่จำฝังใจเพราะเวลาที่เราเสียใครไปเราไม่ได้มองว่าเค้าตายนะเรามองว่าเราไม่ได้เจอเขาแล้ว เหมือนกับว่าฉันจะไม่ได้คุยกับคนนี้แล้ว จะไม่ได้โทรหาคนนี้แล้วจะไม่ได้งอนคนนี้แล้วนะ ก็จะพยายามคุยกับแม่ทุกวันให้กำลังใจคนที่อยู่ เพราะว่าเรารู้แล้ววินาทีที่เราจะไม่ได้เจอใครคนใดคนนึงตลอดชีวิต เพราะฉะนั้นมันทำให้เราเป็นคนที่ให้อภัยคนเร็ว โกรธคนน้อยไม่เคืองไม่เสียเวลาที่จะทะเลาะกับใคร
