“ปราบต์ ปราปต์ปฎล” รับโดนยกเลิกงานเสียหายหลักล้าน หลังโดนโยงเอี่ยว Forex-3D พ้อคิดหันหลังให้วงการ

“ปราบต์ ปราปต์ปฎล” รับโดนยกเลิกงานเสียหายหลักล้าน หลังโดนโยงเอี่ยว Forex-3D พ้อคิดหันหลังให้วงการ

       ออกมาอัปเดตงานในวงการบันเทิง หลังจากที่เจอดราม่าถาโถม สำหรับ “ปราบต์ ปราปต์ปฎล” ที่ล่าสุดมีโอกาสเจอตัวในงานแถลงข่าวเปิดโปรเจ็กต์ “เมืองไทยรัชดาลัย เธียเตอร์” และการเปิดตัวละครเวทีฟอร์มยักษ์ “พิษสวาท เดอะมิวสิคัล” ที่ โรงละคร เมืองไทยรัชดาลัยเธียเตอร์ งานนี้เจ้าตัวก็เผยถึงเรื่องงานในวงการว่า

อ่านต่อ:ร้องดีเอสไอ “ปราปต์ปฎล ” โดนแจ้งข้อกล่าวหาฟอกเงินไม่เป็น

       งานนี้เป็นงานเก่าที่ คุณบอยท่านเมตตาให้ผมรับงานนี้มา ก็อย่างที่ทราบกันว่าละครเรื่องนี้ถูกเลื่อน ทุกคนรอคอยกันมานานเรียกว่าเป็นงานเก็บงานเก่า ส่วนงานที่ทำอยู่ก็ปิดไปหลายเรื่อง ก็จะเหลือละครที่ค้างอยู่เรื่องนึงแล้วก็อันนี้ครับ ถามว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมีผลกระทบไหม คือกระทบเต็มๆ ครับ เพราะโดยปกติชีวิตผมวันนึงก็ถ่ายละครอยู่ 5-6 เรื่อง ประมาณ 5-6 เรื่องต่อสัปดาห์ และละครใหม่ๆ ภาพยนตร์ที่เข้ามาก็ที่ติดต่อไว้ก็ยกเลิก

        จากข่าวที่นำเสนอกันไป2เดือนที่แล้วเที่ยวนั้น มันเหมือนผมถูกพิพากษาไปแล้ว ในโลกของโซเชียลในโลกของการสื่อสาร เมื่อมันมีการพิพากษาอย่างนั้นออกไป มันก็กระทบกับชีวิตครับ เป็นข้อพิสูจน์ให้เห็นว่ามีนักแสดงหลายๆคน ที่เขาพยายามไม่ให้เกิดข่าวหรือเรื่องราวอะไรแบบนี้ บางครั้งไม่ได้ผิดเค้าก็ต้องทำนิ่งทำเฉย หรือว่าโดนเรียกร้องอะไรก็ต้องหยวนๆ เพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบ เพราะตัวอย่างของอย่างผมเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนมาก

       เมื่อเราไม่ผิดเราก็ต้องพยายามต่อสู้เรียกร้องความยุติธรรมให้กับตัวเองทุกคน มันก็จะเป็นแบบนี้แหละครับ ถ้านับเป็นการสูญเสียตัวเลขประมาณเฉลี่ยในรายได้ผมมันมีเฉลี่ยต่อเดือนอยู่แล้ว ที่มันเข้ามาละครประมาณ 5-6 เรื่อง ในช่วงเวลาที่ผ่านมาที่ผมโดนกระทบมาประมาณ 6 เดือนได้ ซึ่งนั่นก็คือล็อตนึงของละคร ล็อตนึงของละครเวลาผมทำงานทีก็5-6เรื่อง เฉลี่ยเรื่องนึงก็หลายล้านอยู่

       ปกติภาระประจำเดือนของผมจะมีการผ่อนทุกอย่างในชีวิตผมก็คือ ชีวิตติดไฟแนนซ์ ไม่ได้มีธุรกิจหรืออะไรก็เป็นเรื่องของการทำมาหากิน ก็เปรียบเสมือนคนขายแรงงานครับก็คือ แต่ว่าของผมมันเป็นในเรื่องของการขายในอาชีพการแสดงครับ เพราะงั้นรายจ่ายประจำเดือนมันก็มี รถ คอนโด และบ้านที่ลูกๆผมอยู่ หลักๆก็มีคุณพ่อผมที่อยู่นครสวรรค์ แล้วก็มีครอบครัวคุณแม่น้องกี๋ อยู่จันทบุรีที่ผมต้องดูแลรับผิดชอบ คุณพ่อผมก็ดูแลไม่ได้แล้วก็ต้องปล่อยไปตามมีตามเกิด คุณแม่กี๋ก็ต้องปล่อย บ้านของลูกๆผมที่อยู่กันก็ไม่ได้ส่งให้มาประมาณสามสี่เดือนแล้ว ตอนนี้ก็ประคับประคองชีวิตตัวเองให้มันรอดไปวันๆก่อน

       ตอนนี้คือเอาเงินเก็บมาใช้ไม่เหลือเลยครับ และละครที่ทยอยปิดไปเขาจ่ายมา ลักษณะการทำงานของละครคือเค้าจะแบ่งจ่าย 5% 10% ก็แล้วแต่ เป็นงวดๆไปซึ่งนั่นแหละเป็นค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนของผม เมื่อละครปิดไปเรื่อยๆมันก็เหมือนหมุนไปเรื่อยๆ มันไม่มีงานใหม่เข้ามาทดแทน เพราะงานมันถูกแคนเซิลไป แม้แต่นัดวันถ่ายตกลงอะไรแล้วก็ถูกยกเลิกไปและโดยเฉพาะที่ผมเสียใจมากๆคือ เรื่องของภาพยนตร์ ผมเป็นคนที่รักภาพยนตร์มาก มีการติดต่อจากค่ายใหญ่ หนังน่าเล่นมากแล้วผมก็ตกลงเรื่องคิวถ่าย ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว แล้วไม่รู้ยังไงเขาไปเปิดข่าวเหตุผลหลักๆคือเขาเห็นข่าว เขากลัวว่าถ้าอยู่แล้วจะมีเรื่องราว คือเค้าไม่รู้ว่าความจริงมันคืออะไร ที่นี่การนำเสนอผมบอกแล้วไงว่า บ้านเรามันเป็นระบบการกล่าวหา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของกฎหมาย ในหลักของนิติกฎหมาย ของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองก็คือกล่าวหาไว้ก่อน ถ้าไม่ผิดก็ไปแก้ตัวกันเอง

      ผมก็เลยอยากฝากสื่อว่า อย่างที่ผมเคยบอกว่า สื่อคือพี่น้องเราเราอยู่ในครอบครัวกัน แต่ว่าสื่อได้รับข้อมูลมาจากเหมือนราชการ ก็เลยเข้าใจว่านั่นคือข้อมูลดี ข้อมูลจริง ก็เลยนำเสนอไปนั่นแหละคือการพิพากษาผมไปแล้ว ทีนี้ก็เหมือนกันครับระบบกล่าวหาก็คือ เมื่อมีคำพิพากษาว่าผมโดนแบบนี้ปั๊บ ผู้จ้างงานก็บอกว่าไปแก้ตัวให้เรียบร้อย ไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อย ไม่ต่างกันเลยครับกับระบบกล่าวหากฎหมายของบ้านเรา ก็ไปแก้ตัวให้เรียบร้อยก่อนถ้าเรียบร้อยแล้วค่อยมารับงาน วันนี้ไงผมเลยต้องมาทวงถามว่าเมื่อไหร่มันจะจบสักทีเพราะว่า เท่ากับว่าชีวิตผมมันพังมาครึ่งปีแล้วใช่ไหม มันเกิดวิกฤติกับชีวิตผมแล้ว ถ้าปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยเรื่อยซักปีสองปีแล้วผมทำไงต่อ

       จากการที่ออกมาชี้แจง ผมก็สบายใจได้พิสูจน์ในสิ่งที่ผมเป็นแค่นั้นเลยครับ ส่วนในเนื้อหาสาระเวลาผมพูดอะไรผมบอกแล้วว่าทุกอย่างผมมีข้อเท็จจริงผมมีข้อมูลผมมีไทม์ไลน์ผมมีหลักฐาน ผมไม่ใช่คนที่อยู่ในวัยที่ลมห้าวปากเร็ว พูดอะไรแล้วไม่ใช่ ผมอายุเกือบไม่กี่ปีก็ 60 แล้วเพราะฉะนั้นอยู่ในวงการนี้มา 30 กว่าปี ผมยืนยันอยู่เสมอนะครับว่าคนเรามันไม่ได้ดีแค่ข้ามวันข้ามคืนหรอก เลวก็เหมือนกันไม่ได้แค่ข้ามวันข้ามคืน ผมอยู่ในวงการนี้มา 30 ปี มันรู้ไม่ยากหรอกคำว่าชีวิตที่ผ่านมาผมทำอะไร มันทำเรื่องเลวร้ายหรือทำเรื่องที่ดีให้กับวงการหรือแผ่นดินนะครับ ถามว่าวางแผนหลังจากนี้ยังไงถ้างานมันยังไม่มีหรือว่ายังไม่ดีขึ้น คือไปล่ะครับ ผมคิดว่าวงการมันคงไม่เหมาะกับผม ผมมาจากเด็กบ้านนอกคนนึง ผมมาจากลูกชาวไร่ชาวนาจะไม่แปลกที่จะกลับไปเหมือนเดิม ซึ่งเมื่อไหร่เดี๋ยวคำตอบมันจะมาเองแหละ เมื่อมันได้คำตอบจากสิ่งที่เรากำลังประสบอยู่ ทุกอย่างมันจะบอกเองว่าควรไปได้หรือยัง