ครอบครัว “ชรินทร์” เปิดใจทั้งน้ำตาสาเหตุการเสียชีวิต “แหวนแหวน” สุดกลั้นน้ำตาอุ้มลูกชาย กราบลาคุณตา

ครอบครัว “ชรินทร์” เปิดใจทั้งน้ำตาสาเหตุการเสียชีวิต “แหวนแหวน” สุดกลั้นน้ำตาอุ้มลูกชาย กราบลาคุณตา

      เมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมาทางครอบครัว “ชรินทร์ นันทนาคร” ศิลปินแห่งชาติ ได้จัดพิธีบำเพ็ญกุศล ณ ศาลา 9 และ 11 วัดธาตุทอง พระอารามหลวง แขวงพระโชนงเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพมหานคร

อ่านข่าวต่อ: ภาพสุดท้าย “ชรินทร์ นันทนาคร” คนวงการเพลงแห่อาลัย

       ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าของครอบครัว ปัญญ์ชลี เพ็ญชาติ, ปัญญชนิตย์ เธียรประสิทธิ์ ลูกสาว และ แหวนแหวน ปวริศา เพ็ญชาติ, หวาน ปัญญ์ธิษา เธียรประสิทธิ์ หลานสาว ได้เปิดใจกับสื่อมวลชนถึงการสูญเสียครั้งนี้ว่า

       “ปัญญ์ชลี” : พวกเราทำใจมาสักระยะหนึ่ง เพราะคุณพ่อป่วยมานานแล้ว แต่เราก็มีโอกาสได้ไปเยี่ยม พบเจอท่านปกติ เหมือนยังใกล้ชิดตลอด จนกระทั่งมา ท่านไม่เคยแสดงความเข็บปวด เราก็ดีใจว่า ท่านไปแบบสบาย หน้ายังดีอยู่เลย ถึงเวลาที่ท่านต้องเดินทางไกลแล้ว เราก็ไปกราบลา จริงๆ ปีสองปีเข้าๆออกโรงพยาบาลมาตลอด แต่ช่วงหลังไอซียู ที่จริงท่าน 90 ปีกว่า ถือว่าอายุยืน แต่ด้วยสภาพร่างกายของเรามันสู้ไม่ไหวแล้ว หัวใจล้มเหลวด้วยค่ะ เราก็บอกท่านไม่ต้องห่วงอะไร ไม่ต้องเจ็บปวด

       ด้านของ หน่อง ปัญชนิตย์ กล่าวเสริมว่า คุณพ่อเป็นเสาหลักในหลายเรื่อง ทำให้เราเห็นโรคกว้าง เวลาไปหา ท่านก็จะพูดคุยในเรื่องต่างๆ ทำให้เราได้รู้ในชีวิต ท่านจะสอนเรื่องในวงการให้แหวนกับหวายเสมอ ท่านจะสอนให้ทุกคนเคารพกัน เคารพศิลปินผู้อาวุโส     

        ทางด้าน “แหวนแหวน” กล่าวเสริมว่า ตั้งแต่จำความได้ก็ได้ยินเสียงเพลงคุณตา บุรุษร่างใหญ่ที่น่ารัก ท่านเกิดมาเพื่อเป็นเอนเตอร์เทนเนอร์ เป็นผู้ชายที่สร้างความสุขให้ทุกคน ไม่ว่าจะไปหากี่ครั้งก็รู้สึกอบอุ่น เราภูมิใจในตัวคุณตามาก ท่านเป็นศิลปินที่แท้จริง เวลาเราเห็นท่านร้องเพลง ท่านใส่ใจในคุณภาพของงานเสมอ จะตอนไหนก็ร้องสด 80-90 ก็ยังร้องสด

       เราชื่นชมและเคารพท่านคือมรดกของเรา เรื่องที่เสียดาย มาวันนี้ก็พาลูกมาด้วย อยากจะพามาก่อนหน้านี้ แต่ต้องรอครบสามเดือน ตอนแรกเราชวนแม่ตั้งใจจะไปหาตา แต่ไม่ทัน จนกลับเข้าโรงพยาบาล แต่รอบนี้มันรอบสุดท้ายจริงๆ ยังแพลนว่า ถ้าถอดสายแล้วเข้าไปกราบได้ จนย้ายมาห้องปกติ แต่ไม่ได้ถอด อยากให้ท่านไปสบาย วันนี้มีโอกาสได้พาลูกมาหาคุณทวด ครั้งแรก และครั้งสุดท้าย ในวันที่อยู่ห้องไอซียู

       ส่วน “หวาย” เปิดใจในฐานะที่เจริญรอยตามคุณตา ก็รู้สึกดีใจ เพราะตัวหวายเองก็ตามรอยคุณตามาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวของเราผูกพันกันมาก เวลาอยู่ด้วยกันจะมีแต่เสียงเพลง ร้องเพลง เล่นดนตรีมาด้วยกันตลอดตั้งแต่เด็ก เหมือนทุกวันนี้ ถ้าได้ยินเพลงในบบรยากาศที่มีงานจะนึกถึงคุณตาตลอด อยากจะฝากถึงทุกคนด้วยนะคะ อยากให้คอยฟังเพลงของคุณตาด้วยนะคะ วันนี้หวายอาจจะลวนๆนิดนึง ก่อนจะกล่าวทั้งเสียบสะอื้น และพยายามกลั้นน้ำตาไว้

         “แหวนแหวน” : เชื่อว่า อีกหนึ่งในสาเหตุที่คุณตาอยู่ได้นาน ที่จริงคุณหมอพุดมาตั้งแต่ปีที่แล้วว่าอาจจะไม่พ้น แต่ท่านก็ยังอยู่มาโดยตลอด เชื่อว่า ท่านห่วงคุณยาย แต่ท่านสู้มาก จนมันไม่ไหวแล้วจริงๆ เชื่อว่า หนึ่งในสิ่งที่คุณตายังห่วงคือคุณยายเพชร เราไม่เคยบอก เพราะไม่อยากให้คุณยายเสียงกำลังใจ พอได้บอกว่า ไม่น่าได้กลับมาบ้านแล้วนะ

      แต่ท่านเข้มแข็งมาก เพราะเป็นสามีภรรยาที่เหนียวแน่น ท่านนอนด้วยกันตลอด หลังจากนี้ต้องดูแลสภาพจิตใจของท่านให้ดีที่สุด คุณยายเป็นคนเข้มแข็งมาก ตอนที่บอก ท่านไม่ได้ร้องไห้โฮ แล้วก็นิ่ง จับมือคุณตาบอกว่า โถๆ ที่ห่วงคือ ท่านพยายามเก็บไว้ในใจ กลัวว่า ท่านอาจจะเก็บเยอะเกิน แล้ววันนึงมันระเบิดออกมา กลัวในส่วนนี้ หลังจากนี้จะมีสวดอีก 7 วัน แล้วก็มีเก็บ 100 วัน รวมถึงพิธีพระราชทานเพลิง