“ดี้ นิติพงษ์” คนที่แต่งเพลงแรกให้ “จียอน” ขอ “เป็ด เชิญยิ้ม” และ “พชร์ อานนท์” ให้โอกาส
“ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค” นักแต่งเพลงที่เคยแต่งเพลงแรกให้ “ซอ จียอน” เผยถึงนิสัยของเธอ พร้อมขอให้ “เป็ด เชิญยิ้ม” และ “พชร์ อานนท์ มิ่งขวัญตา” ให้โอกาส แต่ถ้ามันเปลี่ยนไปมากจนเกินไปก็แล้วแต่วาสนา
เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวดราม่าในวงการบันเทิงกับเหตุการณ์ที่นักแสดงสาวชาวเกาหลี “ซอ จียอน” ที่เธอนั้นถูกปลดออกจากรายการ รวมทั้งเรื่องราวข่าวลือต่างๆ ที่พูดถึงพฤติกรรมของเธอ ทำเอา “ดี้ นิติพงษ์” นักแต่งเพลงที่ทำเพลงแรกให้กับเธอ ได้ออกมาเล่าถึงการรู้จักกันครั้งแรก และวอนขอให้ทาง “พชร์ อานนท์” และ “เป็ด เชิญยิ้ม” ให้โอกาส โดยเผยว่า
เรื่องที่คุณไม่รู้...หรือไม่รู้ก็ไม่เป็นไรหรอก แม่ประไพ...เห็นช่วงนี้ น้องสาวเกาหลีจียอน มีพายุโหมกระหน่ำอยู่ เป็นข่าวอยู่ อันนี้ไม่ได้โพสต์ว่าเจ้าจียอนมันถูกหรือผิดนะ เพราะไม่ได้เป็นผู้ปกครองมัน และไม่ได้เจอกันแสนนาน ไม่อาจรับรู้และรับรองรายละเอียดอะไรได้..เพียงแต่อยากเล่าให้ฟัง
เมื่อหกเจ็ดปีก่อน...มีน้องชายโปรดิวเซอร์ที่สนิทสนมกัน เอาทำนองเพลงที่เขาแต่งมาให้ฉัน อยากให้ฉันซื้อไปทำเพลง...เขาชื่อ เอ จิตรกร มงคลธรรม...ฉันนั่งฟังทำนองเพลงกับดนตรี...ทำนองเพลงนั้น เอ ใช้เสียงผู้หญิงคนหนึ่งมาร้องเป็นทำนองแบบ นานานา....ไม่มีคำร้องภาษาอะไร ได้ยินแต่เสียงฉันได้ยินทำนองเพลง....แล้วชอบ แต่ที่ชอบมากกว่าคือ...ใครวะ ที่มาร้องไกด์ เสียงนี้น่ะ ที่มาร้องแค่ นานานา....เพราะแค่ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนี้ กับ เสียงนานานา...กับทำนอง ฉันก็ได้ความรู้สึก...ผู้หญิงคนนี้ แค่ร้องเสียง นานานา ไม่เป็นภาษา ก็สะเทือนอารมณ์ฉันแล้ว....ฉันก็ถามน้องเอว่า เออ ทำนองดีนะ แต่ใครคือคนที่ร้องทำนองไกด์ นานานานานานา....เอบอกว่าเป็นน้อง..เป็นคนเกาหลี พูดไทยยังไม่ได้เลย...แต่ชอบร้องเพลง..ฉันเลยบอกเอว่า...ไปเรียกน้องเกาหลีนั่นมา...ฉันจะแต่งเพลงไทยให้มันร้อง แล้วฉันจะสอนมันออกเสียงภาษาไทยด้วย...ให้ได้อารมณ์ที่ฉันต้องการ เอพามา...บอกว่าชื่อ จียอนโซ หน้าตาน่ารักแบบเกาหลี ฉันแต่งเพลง " ฉันไม่มีที่ไป" ทันที ให้จียอนร้อง แล้วไปคุมร้องภาษาไทยในห้องอัด (อ่อ ถ้าจะว่าไปแล้วก็เป็นแต่งร่วม ฮุคภาษาเกาหลีตรงท้ายจียอนแต่งเองน่ะ) ฉันชอบเพลงนี้...แต่มันไม่ดัง ไม่เป็นไร มีเพลงที่ฉันชอบทีไม่ดังเยอะแยะไป ตอนนั้น จียอนน่าสงสารทีเดียวแหละ ร้องเพลงเสร็จ ก็ต้องขับรถไปส่งคอนโดมันแถวเอกมัย...แล้วก็ถีบมันลง พูดไทยแทบไม่ได้เลย หลังจากเพลงนี้ทำเสร็จ ก็มีเผยแพร่ ก็ไม่ค่อยดังอย่างว่าแหละ แล้วก็เปลี่ยนมือผู้ดูแลไป ฉันก็เป็นแค่ผู้ทำคลอด....จากนั้นก็ไม่ได้พบเจอกันนักดอก
จนถึงวันนี้...เพลงที่ฉันเขียน..."ฉันไม่มีที่ไป"...ก็มาตรงกับชีวิตของจียอน...ฉันสงสารน้องมันนะ...แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า น้องมันทำตัวเหมาะสม น่ารักหรือไม่กับคนอื่นๆ ต่อมา ก็ฝากพี่เป็ด พี่พจน์ ให้โอกาสมันอีกทีนะ..ว่ามันเป็นเด็กไม่เข้าใจอะไรควรไม่ควร หรือมันเป็นเด็กเห็นแก่ตัวเห็นแก่ประโยชน์ เพราะวันที่ฉันเจอมันวันแรกน่ะ มันก็เป็นเด็กเกาหลีมีสัมมาคารวะ แต่วันนี้ฉันไม่รู้....ถ้าให้โอกาสมันได้ ก็ให้มันนะพี่นะ ถ้าไม่ไหว ก็แล้วแต่...ฉันยังสงสัยมากเลยว่า ฉันอยากปั้นให้มันเป็นนักร้องในวันแรกที่เจอมัน...แล้ววันหนึ่ง มันก็มาเล่นก่อนบ่ายคลายเครียด ซึ่งเป็นรายการโปรดของฉันอยู่แล้ว..มึงพูดไทยยังไม่คล่องเลย แต่มึงตลกมาก...ฉันขำมันมาก ไอ้จียอน แต่ฉันยังจำวันแรกได้...ที่เจอมัน มันเป็นแค่เด็กเกาหลีที่ร้องทำนองเพลงไกด์ เป็นเสียง นานานานานา....แล้วฉันหลงรักอารมณ์เสียงมัน ถึงได้ขอแต่งเพลงให้ มันมีของดีนะ...ถ้าใช้ให้มีประโยชน์กับบันเทิงได้ก็จะดีแต่ก็นั่นแหละ ฉันก็ไม่ได้เจอมันมานานมากแล้ว...ถ้ามันยังมีอารมณ์เสียง ที่ร้องแค่ นา นา นา...แล้วฉันหลงรักเสียง..มันคงจะดี แต่ถ้ามันเปลี่ยนไปมากจนเกินไป...ก็แล้วแต่วาสนา