เรื่องย่อ "เสน่ห์รักนางซิน"

เรื่องย่อ "เสน่ห์รักนางซิน"

บทประพันธ์ : จันทริกา 

บทโทรทัศน์ : ณัฐฐา

กำกับการแสดงโดย : ป๊อป รัฐกิตติ์ กิตติรัฐธนะโภคิน

ดำเนินงานโดย : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด

ควบคุมการผลิตโดย : พี่คิง สมจริง ศรีสุภาพ

        นี่คือสโลแกนแบรนด์รองเท้าในฝันของ  “พริม” สาวสวยกำพร้าสู้ชีวิตวัย 23 ปีผู้มีความ หลงใหลเรื่องรองเท้าชนิดเข้าเส้นเลือด  พริมมุ่งมั่นตั้งใจว่าสักวันเธอจะมีแบรนด์รองเท้าเป็น ของตัวเอง  เพื่อสานฝันของ  “พาพร”  แม่ซึ่งเป็นอดีตช่างเย็บรองเท้าให้สำเร็จ  และเพื่อตามหา “เขา”  ผู้ชายคนเดียวที่ได้ครอบครองหัวใจของเธอ    แม้ว่าเขาจะทิ้งเธอกับแม่ไปตั้งแต่เธอยังไม่ เกิดก็ตาม    
พริมอาศัยอยู่กับแม่ตั้งแต่เกิด แม่หาเลี้ยงพริมด้วยอาชีพช่างเย็บรองเท้า  ครอบครัวของ แม่ทำอาชีพนี้มาตั้งแต่สมัยรุ่นปู่ย่าตายาย แม่จึงเป็นช่างเย็บรองเท้าที่มีฝีมือมาก แต่พวกเขาไม่มี โอกาสที่ดี  พาพรจึงเป็นได้แค่เจ้าของร้านเย็บรองเท้าริมถนน..แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่พริมใช้ชีวิต กับแม่อย่างมีความสุขเหลือเกิน

      เมื่อแม่จากไปตอนพริมอายุแค่สิบขวบ พริมย้ายไปอาศัยอยู่กับ “ลุงฟัก” กับ “ป้ารำไพ”  ญาติแท้ ๆ ที่จังหวัดภูเก็ต   จนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัย  พริมกลับเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยใน กรุงเทพฯ  พริมเลือกที่จะเรียนที่ ม.ราม เพื่อจะได้หางานทำไปด้วย  พริมไม่เคยเกี่ยงงานขอให้ เป็นงานที่สุจริตและเกี่ยวกับรองเท้าพริมทำได้หมด  พริมเก็บเงินส่วนหนึ่งไว้สำหรับลงเรียน คอร์สออกแบบดีไซน์ เพื่อทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง  และตอนนี้พริมได้มาทำงานเป็น พนักงานขายรองเท้าอยู่ที่ห้างดังกลางกรุง

     วันหนึ่งพริมทะเลาะกับ “แองจี้” เพื่อนร่วมงานตัวแสบ เหตุเพราะนางมัวแต่ก้มแชท มือถือ   จึงไม่ได้ดูแลลูกค้าที่มายืนรอนานแล้ว   พริมก็เลยเข้าไปช่วยให้คำแนะนำแทนจนลูกค้า พอใจสั่งซื้อรองเท้ากับพริมไปหลายคู่ แองจี้หาว่าพริมตั้งใจแย่งลูกค้าก็เลยเรียกก๊วนเพื่อนมารุม พริม   งานนี้ร้อนถึง “บุสกร” และ “ปริตา”  เพื่อนสนิทของพริมที่อยู่แผนกกีฬากับแผนกเสื้อผ้า สตรีต้องรีบมาช่วยเสริมทัพให้พริมทั้งสองฝ่ายทะเลาะตบตีกันจนวุ่นวายไปทั้งห้าง   แต่พวกพริม กลับถูก “สมร” หัวหน้าแผนกไล่ออกตามคำสั่งของ “พัชรา” เจ้าของห้างและภรรยาของ “บารมี” พริมรู้สึกได้ตั้งแต่มาทำงานแรก ๆ ว่าพัชราไม่ชอบขี้หน้าเธอ   แต่พริมก็ไม่เคยรู้ตัวว่าเธอ ไปทำอะไรให้พัชราซึ่งพัชราเองก็ไม่มีเหตุผลเหมือนกันว่า..ทำไมถึงไม่ชอบหน้าเด็กชื่อพริมตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า อาจเป็นเพราะว่าหน้าตาของพริมมีส่วนละม้ายคล้าย “ใครบางคน” ที่เธอเกลียดฝังใจ

      ทว่าความวุ่นวายของชีวิตพริมยังไม่หมดเพียงเท่านั้น..เพราะจู่ ๆ ลุงฟักโทรมาตามให้พริม รีบลงไปที่ภูเก็ต  เพื่อช่วยเกลี่ยกล่อมให้ ป้ารำไพยอมลงจากต้นไม้ สาว ๆ อาศัยช่วงว่างงานลงไปภูเก็ตกันด้วย   เมื่อไปถึงสามสาวจึงรู้ว่าสาเหตุที่ป้ารำไพ ทำเช่นนั้น ก็เพราะอยากจะประท้วงให้ลุงฟักหยุดพูดเรื่องไปเที่ยวยุโรป ที่ก่อนหน้านั้นลุงฟัก ดันเป็นผู้โชคดีที่ได้รางวัลไปทัวร์ยุโรปจากการส่งชิงโชคนานกว่าสองอาทิตย์เป็นจำนวน 2 ที่   แต่ป้ารำไพยืนกรานไม่ยอมไป เพราะต้องทำหน้าที่คุณแม่บ้านดูแลคฤหาสน์ให้  “คุณปรีชา”  เศรษฐีอารมณ์ดีที่ชอบเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วโลก  แต่พริมไม่อยากให้ลุงกับป้าเสียโอกาสดี ๆ ไป  พริมกับเพื่อนอาสาจะดูแลคฤหาสน์ให้เอง ป้ารำไพถึงได้ยอม

        การได้เข้าไปอยู่ในคฤหาสน์เป็นเสมือนความฝันของพริมและเพื่อน ๆ   บุสกรตื่นเต้นกับ ห้องออกกำลังกายที่มีเครื่องออกกำลังกายครบครัน ตามประสาสาวห้าวรักกีฬาเป็นชีวิตจิตใจ   บุสกรใฝ่ฝันอยากให้น้อง ๆ ในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เธอเติบโตมามีสุขภาพที่ดีและห้อง เสื้อผ้าที่มีตู้เสื้อผ้าอลังการดาวล้านดวงก็สร้างความตื่นเต้นให้กับปริตา...สาวอ่อนหวานที่รักเรื่องเสื้อผ้าเพราะแม่ของเธอก็เป็นช่างตัดเสื้อผ้าอยู่ในสลัม แต่สิ่งที่ทำให้พริมตื่นเต้นได้มากที่สุดก็คือ การ์ดเชิญถึงคุณปรีชาให้ไปร่วมงานเลี้ยงแสดงความยินดีที่ “P.Paul” บริษัทผลิตรองเท้าชื่อดัง จากฝรั่งเศสจะจับมือกับบริษัทสิ่งทอของประเทศไทยผลิตรองเท้าเพื่อคนไทย  ซึ่งงานนี้จะจัดขึ้น ที่โรงแรมมุกทะเล..โรงแรมระดับห้าดาวที่อยู่ไม่ไกลจากคฤหาสน์ สาเหตุที่พริมตื่นเต้นเพราะ “P.Paul”  มีนโยบายสนับสนุนดีไซเนอร์รุ่นใหม่ให้ออกแบบ รองเท้าให้กับแบรนด์   และมีดีไซเนอร์หน้าใหม่แจ้งเกิดเพราะ “P.Paul”  มาแล้วนับไม่ถ้วน    พริมฝันไปไกลว่าอยากให้รองเท้าที่เธอออกแบบไว้ได้รับการสนับสนุนจาก “P.Paul”  ดังนั้นสิ่ง แรกที่พริมต้องทำคือ...ทำให้เจ้าของ“P.Paul”เห็นผลงานออกแบบรองเท้าของเธอให้ได้  และแล้ว แผนไปร่วมงานเลี้ยงในฐานะหลานสาว (กำมะลอ)  ของคุณปรีชาจึงเกิดขึ้น  

       โดยที่พริมไม่รู้ว่า...ลูกชายตัวจริงของคุณปรีชาเป็นคนสำคัญของงานเลี้ยงนั้น !?!? เขาคือ..“ภูรี”  ชายหนุ่มรูปหล่อบาดใจ ภูรีไม่ได้มีดีแค่ความหล่อแต่เขายังมีดีที่สมอง เป็นเพอร์เฟ็คชั่นนิสต์ทุกอย่างต้องดีต้องเนี้ยบ    ถึงแม้ว่าครอบครัวของเขาที่ฝรั่งเศสจะร่ำรวย ระดับเศรษฐี  แต่ภูรีก็ไม่เคยหยุดที่จะทำอะไรด้วยตัวเองด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ   ซึ่งธุรกิจที่ภูรีเป็น เจ้าของก็คือ...แบรนด์รองเท้ายี่ห้อ P.Paul นั่นเอง ภูรีร่วมธุรกิจผลิตรองเท้ากับบริษัทสิ่งทอซึ่งเป็นของครอบครัว “อินทัช” เพื่อนสนิท รวมถึงโรงแรมมุกทะเลที่จะเป็นสถานที่จัดงานก็เป็นของ  “ภควัต”  หนุ่มเพลย์บอยเพื่อนสนิท อีกคนของเขา ภูรีจงใจจัดงานที่ภูเก็ตเพราะเขาอยากจะเชิญปรีชาพ่อของเขามาร่วมงาน ภูรีตั้งใจ จะสร้างเซอร์ไพรส์ให้พ่อเห็นว่า...พ่อไม่เคยมีอิทธิพลกับชีวิตของเขาแม้แต่น้อย   ถึงไม่มีพ่อดูแล  ชีวิตเขาก็ดีได้   แต่วันงาน..ผู้ที่มาร่วมงานแทนพ่อ  กลับเป็นผู้หญิงสามคน  ที่บอกว่าตัวเองเป็นหลาน สาวของพ่อ

       ภูรีมั่นใจว่าพวกเธอโกหกเพราะพ่อของเขาไม่เคยมีหลาน   ภูรีจึงสั่งให้การ์ดไล่พวกเธอ ออกไปจากงานอย่างไร้เหตุผล แต่พริมไม่ยอมแพ้...ยังไงคืนนี้เธอก็จะต้องอวดผลงานตัวเอง ให้เจ้าของ “P.Paul” ดูให้ได้ เธอหาทางเข้าไปในงานจนกระทั่งไปพบกับภควัตเจ้าของโรงแรม ภควัตมีท่าทีสนใจใน ตัวพริม พริมมั่นใจว่าภควัตจะช่วยพาเธอเข้าไปในงานได้แน่   เธอจึงจำใจต้องใช้มารยาหญิงกับ ภควัตด้วยวิธีการต่าง ๆ นา ๆ   ทำให้ภูรีเข้าใจผิดไปว่าพริมเป็นพวกผู้หญิงที่ชอบตะกายดาว หาคนรวย ๆ มาเป็นสปอนเซอร์   

      เมื่อแผนการอ่อยภควัตไม่สำเร็จ เพราะภควัตต้องรีบไปทำธุระ พริมหงุดหงิดมากจึง เดินออกมายังชายหาด   แล้วเธอก็พบว่าอินทัชกำลังร้องไห้ตะโกนบอกท้องฟ้า ถึงความโชคร้าย เรื่องความรัก  ก่อนที่อินทัชจะก็เดินลงไปทะเล พริมเข้าใจผิดคิดว่าอินทัชจะฆ่าตัวตายจึงลงไป ช่วยอย่างไม่คิดชีวิต ทั้งที่ความจริงแล้วอินทัชจะลงไปงมหาแหวนของอดีตคนรัก เพราะเกิด เสียดายขึ้นมาอย่างกะทันหัน อินทัชยังไม่ทันได้บอกความจริงกับพริม   พริมก็ถาโถมถ้อยคำ ให้กำลังใจอินทัชชุดใหญ่   ทำให้เขารู้สึกดีกับพริมมาก   อินชัยจึงยกตำแหน่ง “ว่าที่แม่ของลูก” คนใหม่ให้กับพริม  อาการคลั่งไคล้พริมที่อินทัชแสดงให้ภูรีเห็นนั้น   ยิ่งทำให้ภูรียิ่งมั่นใจว่าพริมเป็นผู้หญิง ตะกายดาวที่จ้องจะจับผู้ชายรวย ๆ  ภูรีเป็นห่วงกลัวว่าปรีชาพ่อของเขาจะตกเป็นเหยื่ออีกคน!!!  ภูรีอยากรู้ว่าพริมกับเพื่อน ๆ เป็นใครกันแน่จึงวางแผนให้ภควัตไปโกหกสาว ๆ  ว่า ภูรี กับ อินทัช ซึ่งเป็นลูกน้องของเขากำลังถูกมาเฟียประจำถิ่นเล่นงาน  เพราะเขาสองคนตกเป็น ผู้ต้องสงสัยว่าไปรู้เห็นเรื่องธุรกิจเถื่อนของพวกมันจนต้องหาที่หลบซ่อนตัวชั่วคราว   ระหว่างนี้ ภูรีกับอินทัชยังหาที่อยู่ใหม่ไม่ได้   พวกเขาขอหลบไปพักที่บ้านของสาว ๆ ก่อนสักระยะหนึ่ง  

         ตอนแรกพริมลังเลเพราะไม่ไว้ใจ แต่เมื่อทบทวนว่าเธอมีบุสกรที่มีดีกรีแชมป์เทควันโด้ สายดำ     อีกอย่างภควัตก็เป็นคนมีชื่อเสียง  เขาคงจะไม่กล้าทำเรื่องไม่ดีกับพวกเธอ   และอีก เหตุผลที่สำคัญเลยคือ...ภควัตรู้จักกับเจ้าของ “P.Paul” ถ้าเธอมีน้ำใจกับลูกน้องของภควัต เขาก็ อาจจะช่วยให้เธอได้พบกับผู้บริหาร “P.Paul”  ดังนั้นพริมจึงยอมให้หนุ่ม ๆ ไปอยู่ที่คฤหาสน์หรูที่ไร้เงาคนใช้ พริมโกหกว่า...แดดดี๊กับ ม๊ามี๊ที่อยู่ปารีสต้องการขัดเกลานิสัยเธอกับเพื่อน ๆ  ที่ชอบใช้ชีวิตสบายจนเคยตัว  จึงสั่งไล่คนใช้ ออกให้หมด   เพื่อให้พวกเธอเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเองแล้วกลับไปบริหารธุรกิจพันล้าน  

        “การอยู่ร่วมกันระหว่างหลานสาวเจ้าของคฤหาสน์ตัวปลอมกับลูกชายเจ้าของคฤหาสน์ ตัวจริงจึงสร้างความชุลมุนอย่างหนักหน่วง” พริมกับเพื่อน ๆ ต้องวางท่าเป็นคุณหนูไฮโซตบตาภูรีกับอินทัช...ซึ่งเป็นเรื่องที่ทรมาน สาวโลว์โซทั้งสามมาก แต่พริมมักจะเห็นว่าภูรีคอยจ้องเดินตามเธอ และชอบถามเรื่องส่วนตัวเธอ ทำให้พริมคิดไปว่าภูรีตามจีบเธอเพราะหวังจะเป็นหนูตกถังข้าวสาร    พริมจึงไม่ชอบขี้หน้าภูรี เอาซะเลย เหมือนที่ภูรีก็ตามสืบประวัติของพริมจนรู้ว่าเธอเป็นหลานสาวของลุงฟักกับป้ารำไพ คนเฝ้าบ้านของพ่อ   ตอนนี้พริมยังเรียนอยู่ภูรีคิดไปเองว่าพริมจะต้องเป็นเมียเด็กของพ่อจอม เจ้าชู้ของเขาแน่ ๆ  แต่การที่พริมก็มักจะถามถึงเจ้าของ “P.Paul” จากภควัต แล้วทุกครั้งที่พริมถาม ...ดวงตาของหญิงสาวจะเป็นประกายวิบวับ และเธอก็จะต้องตื่นเต้นเว่อร์ ๆ ทุกครั้งที่ภควัต แกล้งพูดว่าเจ้าของ “P.Paul”  จะไปปรากฏตัวที่ใด   ภูรีเคยแอบติดตามสาว ๆ ไป และพบว่า พวกเธอตามไปหาเจ้าของ “P.Paul”  ตามที่ภควัตโกหกจริง ๆ   แถมยังแต่งตัวกันสวยเว่อร์ ภูรีจึงเข้าใจไปว่าพริมอยากจับเจ้าของ “P.Paul” นั่นเอง  นั่นหมายความว่าพริมกำลังมาหลอก สวมเขาให้พ่อในระหว่างที่พ่อไม่อยู่   ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างพริมกับภูรีจึงไม่ค่อยจะดีนัก  เจอหน้ากันทีไรต้องกัดจิกทะลุเนื้อกันทุกที    

       วันหนึ่งพริมได้พบกับ  “พงศกร”  หนุ่มหน้าใสวัย 20 ปีโดยบังเอิญ    พงศกรติดใจความ สวยของพริม   ถึงพริมจะอายุมากกว่าแต่พงศกรไม่แคร์เพราะเขาเป็นพวกชอบทำอะไรตามใจ ตัวเอง   พงศกรโกหกพริมว่าเขาเพิ่งกลับมาจากเมืองนอกจึงมาเที่ยวพักผ่อน   แต่ความจริงคือเขา กลับมาเพื่อหลบซ่อนตัวตามคำสั่งของพัชราแม่ของเขา   เนื่องจากพงศกรไปทำ  “วีรี”   สาวน้อย โลกสวยวัย 16 ปีตั้งท้อง   ครอบครัวของวีรีจะเอาเรื่องพงศกร   และถ้าเรื่องนี้ถึงทางการเมื่อไหร่    พงศกรจะต้องเจอโทษหนักตามกฎหมายคุ้มครองเด็กอายุไม่ถึง 18 ปีของประเทศอเมริกา    พัชรา กับ “วิกกี้”  พี่สาวจึงต้องรีบบินไปเคลียร์ปัญหาให้   ซึ่งก็จบปัญหาด้วยการยัดเงินไปหลาย ล้านบาท   พงศกรเข้าหาพริมในมาดของผู้ชายแสนดี แถมยังแวะเวียนไปตามติดเพื่อจีบพริมให้ได้   แต่พอภูรีเห็นหน้าพงศกร เขาก็ต้องรีบชิ่งหนีหลบทันที เพราะวิกกี้พี่สาวของพงศกรเป็นคู่หมั้น คู่หมายของภูรีตามที่ผู้ใหญ่จัดการ ทั้ง ๆ ที่ภูรีไม่คิดอะไรและเห็นวิกกี้เป็นแค่น้องสาวเท่านั้น

        ภูรีต้องคอยปลอมตัวต่าง ๆ นา ๆ เพื่อปกปิดตัวตนไม่ให้พงศกรเห็น   บ่อยครั้งที่เกือบเอา ตัวไม่รอด  แต่ก็ได้อินทัชคอยช่วยลุกลามไปจนถึงทะเลาะเบาะแว้งกัน    เพราะอินทัชหมั่นไส้ที่ พงศกรมาจีบพริม “ว่าที่แม่ของลูก” ที่ตนหมายมั่นปั้นมืออยู่  ทว่าพริมไม่เคยรู้เลยว่าอินทัชมีใจให้เธอ มีเพียงปริตาที่รู้เพราะเธอสนิทกับอินทัช    เนื่อง จากปริตาตกหลุมรักภควัตอยู่ แต่ปริตาไม่กล้าเผยความในใจเพราะรู้ตัวเองดีว่า ตัวเองเป็นแค่ ลูกช่างตัดเย็บเสื้อผ้าจน ๆ   ปริตาไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้เพื่อนรู้เพราะบุสกรเกลียดขี้หน้าภควัต    ส่วนพริมก็หมกมุ่นอยู่แต่กับเรื่องออกแบบรองเท้า   ปริตาจึงมีแค่อินทัชเป็นคนคอยให้คำปรึกษา   
 

        วันหนึ่งพงศกรแอบได้ยินพริมคุยกับปริตาเรื่องอยากเจอเจ้าของ “P.Paul”   เขาจึงออก อุบายชวนพริมไปปาร์ตี้ที่เกาะส่วนตัว โดยโกหกว่าปาร์ตี้แห่งนี้มีเจ้าของ “P.Paul” ไปร่วมด้วย   พริมหลงกลยอมไปปาร์ตี้กับพงศกร โดยไม่รู้ว่าพงศกรพาไปมอมยาเพื่อหวังรวบหัวรวบหางพริม   แต่เคราะห์พริมยังดีอยู่เพราะภูรีไปช่วยไว้ได้ทัน แต่ระหว่างหนีภูรีและพริมกลับต้องลอยคออยู่ กลางทะเลก่อนจะได้ชาวประมงช่วยไว้ ทั้งสองจึงต้องใช้ชีวิตด้วยกันระหว่างที่รอให้มีคนมาช่วย   

         การใช้ชีวิตบนเกาะไม่ได้สร้างความลำบากให้กับคุณหนูกำมะลออย่างพริมเท่าใดนัก  เพราะชีวิต จริงของพริมต้องผ่านความลำบากมาอย่างมากมาย พริมแก้ปัญหาต่าง ๆ ได้อย่างน่าทึ่ง  ต่างจากภูรีที่แสนจะลำบากเพราะชีวิตเขามีชีวิตที่สุขสบายมาโดยตลอด...การพยายามแสร้งทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเองจึงเป็นปัญหามาก   แต่ทั้งสองก็ได้ช่วยเหลือและเรียนรู้ซึ่งกันและกัน    ภูรีถามพริมเรื่องทำไมเธอต้องตามหาเจ้าของ “P.Paul”  พริมตัดสินใจเล่าให้ภูรีฟังเรื่อง ความฝันที่จะสานฝันสร้างรองเท้าของแม่ เพราะแบบรองเท้าเป็นแบบที่พ่อเคยวาดไว้ให้แม่ ก่อนที่พ่อจะทิ้งแม่ไป   ซึ่งตอนนี้พ่ออาจจะตายไปแล้วก็ได้  แต่พริมก็อยากทำเพื่อพ่อ  ภูรีแปลกใจที่พริมไม่มีความรู้สึกโกรธเกลียดพ่อเลยแม้แต่นิดเดียว   พริมบอกว่า... “ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง”  อย่าเพิ่งไปโกรธเกลียดใครถ้ายังไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงของเขา  ภูรีจึงเข้าใจพริมมากขึ้น   แล้วความรักก็ก่อเกิดขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ
 

    ทะเลแสนเค็มกำลังจะกลายเป็นทะเลแสนหวานสำหรับหัวใจของคนทั้งสอง  แต่ทุกอย่าง ก็ต้องจบลงเมื่อเรือของเพื่อน ๆ ที่มาช่วยพวกเขามีวิกกี้คู่หมั้นของภูรีมาด้วย เพราะก่อนหน้า นั้นบุสกรตามไปเอาเรื่องพงศกรที่คอนโด   ขณะเดียวกันวิกกี้ก็ตามมาหาภูรีที่ภูเก็ต    บุสกรและ ปริตาจึงรู้ความลับของหนุ่ม ๆ   แล้ววิกกี้ก็ขอตามมาช่วย “พี่ภู” ด้วย...วิกกี้โผเข้าสวมกอด ภูรีทันทีที่เห็นหน้า   มันบาดเข้าไปในใจของพริม   ยิ่งเธอรู้เรื่องจากบุสกรว่าความจริงแล้วภูรีเป็น ลูกชายของนายหัวปรีชาเจ้าของคฤหาสน์ นั่นยิ่งสร้างความเสียใจและอับอายให้กับพริมเป็น อย่างมาก

    พริมหนีกลับไปกรุงเทพพร้อมกับบุสกรและปริตา   โดยที่เธอก็ยังไม่รู้เรื่องที่ภูรีเป็นเจ้า ของ “P.Paul”   ภูรีก็เสียใจไม่น้อยที่พริมโกหกเขา...ภูรีจึงไม่คิดจะตามง้อพริม  ทั้งที่ใจของเขา ร่ำร้องหาเธอเสียเหลือเกิน พริมกับเพื่อน ๆ กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่กรุงเทพฯ  สามสาวตัดขาดจากหนุ่ม ๆ   ทางด้านปริตาเองก็โกรธอินทัชที่อุตส่าห์ไว้ใจเขาถึงยอมเล่าทุกอย่างให้ฟัง ปริตากลายเป็นตัวตลก ของเขา  ขณะเดียวกันอินทัชก็แปลกใจตัวเอง ที่เขาเกิดความรู้สึกว่าอยากปรับความเข้าใจกับ ปริตามากกว่าพริม   อินทัชยังไม่รู้ใจตัวเองว่าชอบปริตา  เขาคิดแต่เพียงว่าอาจเป็นเพราะปริตา เป็นเพื่อนคุยที่ดีของเขา   อินทัชไปง้อปริตาพร้อมกับภควัต  ทำให้ปริตาใจอ่อนยอมคืนดี  แต่ก็ยัง ไม่ยอมบอกว่าพริมอยู่ที่ไหน 

       ทางด้านพริมได้ไปสมัครงานกับ มอส  เจ้าของออแกไนเซอร์ชื่อดัง   แล้วได้ไปจัดงาน อีเว้นท์ที่ห้างของบารมี ในงานเกิดเหตุการณ์วุ่นวายขึ้นจากการที่พงศกรตามมาราวีพริม เพราะถึง พริมจะไม่ได้รวยจริง แต่เขาเกิดความรักพริมจริง ๆ ขึ้นมา เมื่ออยู่กับพริมเขาเกิดความ อบอุ่นในหัวใจอย่างประหลาด  อาจเป็นเพราะว่าพริมเป็นคนเดียวที่กล้าดุด่าตักเตือนเขาไม่ใช่ ตามใจเขาทุกอย่างเหมือนที่ครอบครัวเขาทำ   และความวุ่นวายจากการตามง้อ พริมของพงศกร ทำให้พริมได้บาดเจ็บ  บารมีในฐานะเจ้าของห้างและเป็นพ่อของพงศกรก็แสดงความรับผิดชอบด้วยการพาพริมไปส่งโรงพยาบาลและพาไปส่งที่บ้านพัก   ทำให้บารมีได้เห็นรูปวาดรองเท้าที่เขาเคยวาดไว้

         เมื่อครั้งยังรักกับพาพร..ผู้หญิงที่เขารักหมดหัวใจ บารมีจึงรู้ความจริงว่าพริมคือลูกของพาพร  เท่ากับว่าพริมเป็นลูกสาวของเขานั่นเอง แต่บารมีไม่สามารถเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงกับพริมได้เพราะเขารู้จักพัชราดี   ถ้าพัชรารู้ เรื่องเข้าชีวิตของพริมจะไม่สงบสุขอีกเลยเหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับชีวิตของพาพร   ตอนนั้นบารมี ถูกจับให้แต่งงานกับพัชราเพราะครอบครัวทั้งสองร่ำรวยเหมือนกัน    แต่บารมีไม่ได้รักพัชราเลย   เขารักพาพรหญิงสาวจิตใจดีแต่เธอเป็นแค่พนักงานในห้างของเขา ความรักของพวกเขาจึงถูก ขัดขวาง จากครอบครัวและพัชรา...ผู้ไม่เคยยอมแพ้ใคร   และบารมีก็ไม่ได้เข้มแข็งมากพอที่จะ ปกป้องคนรัก   เขาเลือกที่จะทิ้งพาพรให้ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยไม่รู้ว่าพาพรกำลังมีลูก

       หลังจากที่บารมีรู้ว่าพริมคือลูกของเขา บารมีก็แอบให้ความช่วยเหลือพริมมาโดยตลอด  บารมีไปขอความช่วยเหลือจากภูรีเรื่องทำฝันของพริมให้เป็นจริง  บารมีขอร้องภูรีว่าทุกอย่าง ต้องเป็นความลับ   ภูรียินดีช่วยเพราะใจจริงเขาเองก็ชอบไอเดียในเรื่องดีไซน์รองเท้าของพริมมา ตั้งแต่ที่อยู่ภูเก็ต   แต่ภูรีไม่เข้าใจว่าทำไมบารมีจะต้องช่วยเหลือพริมมากขนาดนี้ พริมดีใจที่สุดในชีวิตที่ “P.Paul” ติดต่อให้เธอนำผลงานไปเสนอ   อินทัชและภควัตรู้ดีว่า ใครคือเจ้าของ “P.Paul” แต่ไม่เคยมีใครบอกให้สาว ๆ รู้ตามคำขอของภูรี  อินทัชอาสา ช่วยสอนพริมใช้คอมพิวเตอร์ออกแบบกราฟฟิคแทนที่จะเป็นแค่วาดรูป 

      บุสกรสาวห้าวมีงานเสริมอีกอย่าง ที่ภควัตไม่เคยคาดคิดคือเป็นเจ้าหน้าที่อาสาสมัคร มูลนิธิ วันหนึ่งบุสกรได้รับแจ้งให้ไปช่วยเก็บศพอุบัติเหตุที่อยู่ใกล้เคียง   บุสกรกระชากกุญแจรถ ของภควัตแล้วจะขับออกไป   ภควัตกระโดดขึ้นตามไปด้วยอารมณ์ตกใจ   ภควัตก็เลยตกกระได พลอยโจนได้ไปช่วยบุสกรเก็บศพ  แต่แค่เห็นเลือดภควัตก็สลบเหมือด  หลังจากนั้นมาบุสกร จึงเรียกภควัตว่า “ใจตุ๊ด”  ภควัตต้องหาโอกาสลบคำสบประมาทนี้   เขายอมไปช่วยบุสกร เก็บศพบ่อยๆ  จนทำให้ภควัตได้รู้จักกับความสุขกับการเสียสละเพื่อคนอื่น   แล้วความใกล้ชิดก็ ทำให้ภควัตกับบุสกรเริ่มรู้สึกดีต่อกันจนกลายเป็นความรัก แล้ววันสำคัญของพริมก็มาถึงคือเข้าไปพรีเซนต์รองเท้าที่บริษัท “P.Paul”  โดยที่ภูรีไม่ เข้าไปและคอยหลบหน้าพริม   แต่โชคร้ายที่วิกกี้มาหาภูรีเข้าพอดี ทำให้พริมรู้ความจริงว่าเจ้า ของ“P.Paul”  คือภูรี  

       ภูรีตามมาขอโทษพริมจนเขาเผลอพูดออกมาว่าบารมีให้เขาช่วยพริม   พริมสงสัยว่าทำไม บารมีต้องทำแบบนี้  จึงร่วมมือกับบุสกรและปริตาหาทางสืบ  แล้วก็ได้รู้ความจริงจากป้ารำไพ ที่เห็นรูปของบารมีว่า...บารมีเป็นพ่อของเธอ !  และวิกกี้กับพงศกรก็เป็นน้องต่างมารดาของเธอ  พริมเคยคิดว่าที่พงศกรเคยบอกว่า รู้สึกอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้พริมคงจะไม่ได้เป็นแค่คำหวาน เลื่อนลอย  แต่เป็นสิ่งที่เกิดจากสายใยสายสัมพันธ์พี่น้องนั่นเอง   พริมรู้สึกแปลก ๆ อย่างบอก ไม่ถูก  เพราะเกิดมาเธอก็ไม่เคยมีพี่น้องเหมือนคนอื่น   ขณะเดียวกันพัชราก็สงสัยว่าบารมีจะเอาพริมเป็นเมียน้อย จึงหาเรื่องวีนบารมีอยู่เสมอ  จนบารมีรำคาญหนีไปอยู่ที่คอนโด ทำให้พัชรายิ่งเข้าใจผิดคิดว่าบารมีไปขลุกอยู่กับเมียน้อยพัชรา  สั่งให้นักสืบสืบประวัติของพริม   พัชราจึงรู้ว่าพริมเป็นลูกสาวของพาพรมารหัวใจของเธอ  พัชราก็สั่งให้บารมีเลือกระหว่างครอบครัวและนังลูกที่เกิดจากชู้    บารมีกลับเลือกพัชรา เพราะบารมีไม่อยากให้พริมเดือดร้อน แต่พริมไม่เข้าใจความรักที่เคยมีต่อพ่อสลายหายไป พริมกลายเป็นคนเกลียดพ่อไม่อยากแม้จะได้ยินชื่อของเขา   พริมนำแฟ้มพรีเซนต์รองเท้าของ ตัวเอง โยนทิ้งและหยุดความฝันทั้งหมดไว้ให้ตายไปกับศรัทธาในตัวพ่อที่หมดไป

       ภูรีสงสารพริมจับใจจึงพยายามจะเข้าไปให้กำลังใจพริม   ไม่อยากให้พริมล้มเลิกสิ่งที่ ตั้งใจ   แต่ยิ่งพริมกับภูรีใกล้ชิดกันมากเท่าไหร่    วิกกี้ก็ยิ่งเสียใจและอาการก็แย่ลงมากขึ้น    พัชราก็เข้ามาวุ่นวายในชีวิตพริมจนถึงขั้นขู่จะฆ่า  และคิดจะกำจัดพริมที่เป็นมารหัวใจของวิกกี้ เหมือนกับที่ตนเคยกำจัดพาพรมารหัวใจออกไปจากชีวิตของบารมีได้สำเร็จ แม้บารมีจะไม่เคย มีหัวใจรักเธอเลย แต่เธอก็ยังได้ครอบครองบารมีเอาไว้อย่างผู้ชนะ