เสียงสะอื้นของสัตว์นับล้าน ที่ต้องมอดม้วยในกองไฟดอยสุเทพ

เสียงสะอื้นของสัตว์นับล้าน ที่ต้องมอดม้วยในกองไฟดอยสุเทพ

     จากเหตุไฟไหม้ป่าที่สร้างความเสียหายในเขตอุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย และพื้นที่รอยต่อ ตลอดช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ไฟป่าดอยสุเทพไหม้ไป 4 จุด ได้แก่ บริเวณหมู่บ้านขุนช่างเคี่ยน, หลังหมู่บ้านห้วยตึงเฒ่า และ พื้นที่บ้านปง อ.หางดง เสียหายแล้วไม่ต่ำกว่า  2,400 ไร่ ล่าสุดเมื่อบ่ายวานนี้ (31 มี.ค.) ที่ สภ.หางดง จ.เชียงใหม่ ได้แถลงข่าวจับกุม นายศิริ และ นายกวีพัฒน์ สองผู้ต้องหาที่ก่อเหตุเผาป่า จากหลักฐานที่ตรวจพบร่องรอยกองไฟและพบอุปกรณ์ที่มีน้ำมันเป็นเชื้อเพลิง โดยผู้ต้องหาทั้งสองคนให้การรับสารภาพว่าไม่ได้ตั้งใจเผาป่า เพียงแต่จุดไฟเผาบริเวณพื้นที่ตัวเองเพื่อทำแนวกันไฟ แต่ไม่คาดคิดว่าจะลุกลามจนควบคุมไม่อยู่

อ่านข่าวต่อ : เตือนประชาชน รับมือพายุฤดูร้อน มีผลกระทบตั้งแต่ 1-4 เมษายนนี้

     ในส่วนของความสูญเสียที่ตามมามากมายศาล เสียงสะท้อนหนึ่งในนั้นก็คือข้อคิดจาก พระดร.อรุณเมธี พุทธิภัทโท ที่ฝากข้อคิดแทนเสียงสะอื้นของสัตว์นับล้านชีวิต ที่ต้องมอดม้วยในกองไฟ ว่า

     เสียงสะอื้นของสัตว์นับล้านชีวิต...ต้องมอดม้วยในกองไฟ
     หยุดเผาป่าเถิดครับ  สุดสงสารทุกๆ ชีวิตที่ต้องสิ้นลมหายใจบนกองไฟ ไม่รู้จะหนีไปทิศทางใดก็ไม่รอด หากใครที่คิดจะจุดไฟเผาป่า ลองคิดทบทวนดู ให้ดี ว่าไม้ขีดก้านเดียวที่เราจุดลงไป  มันสามารถทำลายและฆ่าชีวิตสัตว์มากมายมหาศาลที่ซ่อนเร้นอยู่ในป่าแห่งนั้น เพราะนั่นคือ บ้านของเขา ครอบครัวของเขา วิถีชีวิตของเขา ใครๆ ก็รักชีวิต อยากจะอยู่รอด สัตว์ ทุกตัวก็เช่นกัน
     การเผาป่าหนึ่งครั้งมันทำลายทุกอย่าง ทำลายต้นไม้ใบหญ้า ทำลายดิน ทำลายน้ำ ทำลายชีวิต สัตว์ ทำลายอากาศอันบริสุทธิ์ การเผาป่าที่อุดมสมบูรณ์ เท่ากับเรากำลังสร้างกรรม  ผูกเวรครั้งใหญ่แก่ชีวิตเลย
     พระอาจารย์ ขอนำเอากลอนที่ชมรมคนกู้ภัยจังหวัดเชียงใหม่  แต่งไว้ได้ดีมาก มาสะท้อนชีวิตสัตว์ที่ถูกฆ่าบนกองไฟ
     เสียงป่าสะอื้นไห้  สัตว์น้อยใหญ่รีบเร่งหนี
     ไฟป่ามาราวี   ต่างหลีกลี้หนีหลบภัย
     งูใหญ่รีบเร่งรุด  ชีวิตหยุดกลางเปลวไฟ
     แม่นกกกลูกไว้   ยอมตกตายไปตามกัน
     แมวน้อยร้องหาแม่   หรือนี่แค่เป็นความฝัน
     ความร้อนและเปลวควัน   ไม่ใช่ฝันนี่ความจริง
     กระรอกสองแม่ลูก   ดวงใจผูกไม่ทอดทิ้ง
     เต่าน้อยไม่ไหวติง   ทอดร่างนิ่งไร้วิญญาณ
     สัตว์ป่าอีกมากมาย  ต้องตกตายในไฟนั้น
     เผาป่าทำไมกัน   คงสักวันโดนเผาคืน
     เมื่อถึงเวลานั้น  อย่าร้องลั่นมิอาจขึ้น
     ผลกรรมยังอยู่ยืน   ไม่อาจฝืนกฎแห่งกรรม
     ไฟไหม้ป่าดอยสุเทพครั้งนี้ ขอให้สัตว์ทั้งหลายที่ตายบนกองไฟ อย่าได้มีจิตผูกอาฆาต จองเวรแก่ใครเลย ขอให้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี มีจิตแสวงหาหนทางหลุดพ้น จากการเวียนว่ายตายเกิด จะได้พ้นทุกข์ทั้งปวง ทุกๆการเกิด ย่อมมีทุกข์ร่ำไป
     สัพเพ  สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่ เจ็บ ตาย อย่าได้มีเวร เบียดเบียน พยาบาทแก่กันและกันเลย จงมีความสุขกาย สุขใจให้พ้นจากทุกข์ภัยด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นเทอญ
     ธรรมะห่มดอย
ขอบคุณเรื่องราวจากเฟสบุ๊ก พระดร.อรุณเมธี พุทธิภัทโท