ล่าสุด เจ้าหน้าที่กองปราบจับกุม "แอนดรูว์" อดีตดาราของช่อง 3 ซึ่งตอนนี้ ย้ายไปอยู่กับช่อง 7 สี สัญญา 3 ปี มีงานแสดงเรื่องเหนือมนุษย์ ที่กําลังถ่ายทํา แต่ถูกตํารวจจับขณะเสพยาไอซ์ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
ก่อนนี้ "นก เชิญยิ้ม" ดารา-ตลกหญิงชื่อดัง ถูกจับคาด่านแถวจังหวัดสระแก้ว ซึ่งเป็นการจับกุมครั้งที่ 2 ในข้อหามียาเสพติดในครอบครอง ครั้งแรกเจ้าหน้าที่ตํารวจจับได้ที่กรุงเทพฯเป็นข่าวฮือฮามาแล้ว แต่ไม่เข็ด เกิดครั้งที่ 2 ตามมา ตอนนั้น "นก เชิญยิ้ม" ออกมากราบฟ้า-กราบดิน ปากก็พร่ำไปว่า "ขอสังคมยกโทษให้ด้วย เข็ดแล้วจ้า ไม่ทําอีกแล้ว" นิสัยคนไทย เป็นคนใจอ่อน ให้อภัยกันได้ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง คนทั้งประเทศออกปากสาธุ ขอให้เป็นยังงั้นเถอะ รวมทั้งคนในวงการบันเทิง เปิดอ้าแขนรับให้กลับสู่วงการ ไม่มีใครคิดถึงสิ่งที่กระทําก่อนหน้านี้ เพราะถือว่าทุกคน "พลาด-ผิด" กันได้
แค่ข้ามปีไม่กี่เดือน "นก เชิญยิ้ม" กลับมาเจอข้อหาเดียวกัน ไม่ต่างจาก "ม่านบาปบังตา" ทําผิดเป็นครั้งที่ 2 คราวนี้จะเรียกร้องหาความเมตตาจากใครไม่ได้อีกแล้ว ผู้จัด-ช่อง ตัดหางปล่อยวัด ให้เป็นไปตาม "กรรม" คนเราถ้าผิดแล้วผิดเล่าไม่ใช่คําว่า "พลาด" อีกแล้ว แต่เป็น "นิสัย" เหมือนมะเร็งร้ายที่เกาะกินเข้าถึงกระดูก รักษายังไงก็ไม่มีวันหาย
กรณี "แอนดรูว์-นก" เป็นแค่ตัวอย่างที่เกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ และถูกจับได้คาหนังคาเขา ซึ่งผมไม่เชื่อว่าตํารวจจะ "ฟลุค" ถึงจับได้แต่รู้เบาะแสมานาน เพราะเรื่องยาเสพติดไม่ใช่เรื่องซี้ซั้ว ไม่ปั๋งจริงๆ ตํารวจไม่ลงมือจับ
รายชื่อดารา-พิธีกร-นักร้อง อยู่ในมือ ป.ป.ส. มีแยะ และรู้ว่าใครเสพ-ใครค้า แต่ปุบปับทําไม่ได้ เพราะดาราเหล่านี้เขามีเส้นสาย รู้ทางหนีทีไล่ แต่ "กงกรรม" มีจริง สุดท้ายก็ต้อง "โดน" อยู่ดี เพียงแต่จะช้า-เร็วแค่ไหน?
ย้อนกลับไปในอดีต มีดารา-นักร้องหลายคนที่สภาพไม่ต่างจาก "ตายขณะมีลมหายใจ" เพราะเข้าไปพัวพันกับยาเสพติด แต่สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวกว่านั้นอีก ยังมีดารา-นักร้องอีกหลายคน ที่ไม่ถูกจับกุม แต่กลับนําชีวิตเข้าไปพัวพัน โดยไม่รู้ร้อนรู้หนาว แถมยังมองว่าเป็นเรื่อง "ปกติ" เสียอีก ในแวดวงนางแบบ ยาเสพติดสําหรับบางคน เหมือนคอร์สสําคัญของการควบคุมรูปร่างให้ผอมเพรียว ได้สัดส่วน ชนิดที่เรียกกันว่าเห็นผลทันตา เหนือกว่ายาขนานใดๆ พอเสพไปเสพมา จากที่ "ลอง" กลายเป็น "ติด" ไปเฉยเลย
ผมเป็นคนหนึ่งที่สูบบุหรี่ เลิกมาแล้วหลายครั้ง แต่ไม่ "ขาด" เวลาไปงานเลี้ยงเห็นเพื่อนฝูงสูบก็สูบบ้าง ในใจคิดว่าไม่เป็นไร แค่มวน 2 มวน คงไม่กลับมา "ติด" หรอกน่า แต่เอาเข้าจริงไม่เป็นยังงั้น หันกลับมาสูบเหมือนเดิม ตอนนี้อาจจะ "ลด" แต่ไม่ได้หมายความว่า "เลิก" นี่เป็นแค่บุหรี่ ซึ่งถือว่ามีสารเสพติดอ่อนที่สุดและถูกกฎหมายยัง "เลิกยาก" ขนาดนี้ ถ้าเป็น "ยาเสพติด" จริงๆ จะเลิกได้ง่ายๆ แค่ใจสั่งยังงั้นหรือ?
สายตํารวจคนหนึ่งที่แกะรอยเรื่องนี้ บอกผมว่ายาเสพติดในแวดวงบันเทิงหาซื้อได้ง่าย ไม่ต่างจากขนมในร้านขายของชํา ด้วยวิธีปากต่อปาก และไม่ต้องเกรงว่าความลับของตัวเองจะรู้
"ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่" ใครถูกจับก่อน ก็จะถูกแฉกลับทันที เรื่องยาเสพติดในวงการบันเทิง จึงเหมือนมองตาก็รู้ใจ รู้ว่าใครคือผู้เสพ-ใครคือผู้ค้า ไม่ใช่แค่ดาราด้วยกันเองที่รู้ ผู้จัด-ช่องก็รู้ แต่ไม่เคย "ใส่ใจ" ยังให้ "โอกาส" เดินอยู่ในวงการ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆ ที่ภาพลักษณ์ดารา-นักร้อง คือ "โมเดล" หนึ่งของสังคม "ดี-เลว" ล้วนแต่สะท้อนถึงรุ่นลูก รุ่นหลาน เห็นดาราทําบ่อยๆ ขึ้น สิ่ง "ผิด" อาจจะกลายเป็น "ถูก" ในเมื่อสังคมของการ "เลียน" และ "ลอก" ถูกปลูกฝังอยู่ในหัวสมองคนไทยมานานเจอข่าวเรื่องยาเสพติดทีไร ไม่สบายใจทุกที
ยิ่งสังคมไทยปัจจุบันถูกกดดันทั้งเรื่องการเมือง-เศรษฐกิจ วิกฤติต่างๆ รุมเร้าเข้ามา กระบวนการ "ปล่อยยา" ก็ออกมามากยิ่งเด็ก-เยาวชน ที่ไม่เคยรับรู้ว่า พ่อแม่ ผู้ปกครอง หาเงินมาให้เหนื่อยยากแสนเข็ญแค่ไหน ความที่รักลูก ลูกขอเมื่อไหร่ก็ให้ แล้วลูกก็เทให้สิ่งเสพติด เพราะคิดว่าเท่ เหมือนอย่างที่ "ดารา" เขาทํากัน นั่นคือผลที่ล้วนแต่มีผลกระทบต่อสังคมทั้งสิ้นสังคมบันเทิงวันนี้ ยังสลัดคําว่า "ยาเสพติด" ไม่พ้น เพราะยังไม่มีมาตรการออกมาป้องปราม ทั้งที่เจ้าของสังกัดรู้ดี ว่าใครยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด ปรามหน่อยก็ดีครับ ถือว่าเป็นการเยียวยาวงการ
ถ้าห้ามไม่ได้ จะตัดหางปล่อยเลย ก็ไม่ว่ากัน เลิกเกรงใจกันซะที!! ♦
