"ค่าของคน"ละครที่อยากเห็นในจอทีวี

       ตอนแรกที่ได้ยินชื่อ "ป้อง-ณวัฒน์" จะมาเป็นพระเอกในเรื่อง "ค่าของคน" คู่กับ "นุ่น-วรนุช" ความไม่มั่นใจเกิดขึ้นทันที เพราะมันจะเป็นขนมจีนผสมน้ำยารสแซบได้อย่างไร?

"ป้อง-นุ่น" เหมือนปลาต่างน้ำ แม้ว่า "ค่าของคน" จะเป็นละครเอ็กแซ็กท์ และ "ป้อง" ก็เป็นดาราเอ็กแซ็กท์ ที่ส่วนใหญ่ละครค่ายนี้จะ "ผูกขาด" อยู่ที่ช่อง 5 ขณะที่ "นุ่น-วรนุช" เป็นนางเอกช่อง 7 สี สไตล์การทําละครของทั้ง 2 ช่องต่างกัน ช่อง 7 สีจะออกแนวบ้านนิดๆ เพื่อเอาใจตลาดล่าง แต่ช่อง 5 จะเน้นไปที่กลุ่มคนเมืองมากกว่า

ใครจะมองมุมไหนก็ตาม แต่การตัดสินใจของช่อง 7 สี ที่ดึงเอ็กแซ็กท์มาทําละครคราวนี้ ผมถือว่ามองทะลุ ในชั้นเชิงการตลาด หลังจากที่ได้ชื่อเป็นสถานีต่างจังหวัดมานานขณะที่ภาพการทําละครของเอ็กแซ็กท์ที่ผ่านมาคือทําละครสนองความต้องการของคนดูอีกกลุ่ม ที่ปฏิเสธละครช่อง 7 สีมาตลอด

ก้าวขยับของช่อง 7 สี ด้วยการดึงเอ็กแซ็กท์มาผลิตละคร ในยามที่ถูกตราหน้าว่าเป็น "สถานีบ้านนอก" ถือว่าสามารถ "อุดช่องโหว่" ให้กับสถานีได้ในระดับหนึ่ง เมื่อสามารถลดช่องว่างระหว่างสังคมเมือง-ชนบทขยับมาอยู่ใกล้เคียง ไม่ต่างราวฟ้ากับเหวเหมือนอดีต เป็นไฟท์บังคับที่ช่อง 7 สี "จําต้องเจาะ" หลังจากสูญเสียโอกาสไปพะเรอ ไม่ต่างจากช่องคู่แข่ง ที่ลอกพิมพ์เขียว เพื่อเจาะฐานคนดูละครช่อง 7 สี เช่นกัน

"ค่าของคน" เคยสร้างเป็นหนัง ตั้งแต่ยุค ไชยา สุริยัน เล่นคู่กับ พิศมัย วิไลศักดิ์ หรือ พิศาล อัครเศรณี จับคู่กับ เนาวรัตน์ ยุกตะนันทน์ ซึ่งดาราทุกคนที่เล่น ล้วนแต่ฝีมือระดับเทพ เลยเกิดอาการหวั่นอยู่ในทีว่า "ป้อง-ณวัฒน์" ซึ่งรับบทเป็น "ลักษณ์" กับ "นุ่น-วรนุช" ที่รับบทเป็น "รจเรจ" จะสามารถสร้างกระแสให้กับละครเรื่องนี้ได้หรือไม่?

ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า ละครบ้านเราในยุคหลังๆ มักจะทําแบบสุกเอาเผากิน ไม่เคารพบทประพันธ์ บุคลิกของตัวละครในนิยายเป็นอีกแบบ แต่เมื่อมาทําเป็นละครกลายเป็นอีกแบบ เนื่อง จากผู้สร้างมองการตลาด จนขี้ขึ้นสมอง กลัวว่าถ้าไม่เอานักแสดงที่มีชื่อเสียงมาเล่น เรทติ้งจะไม่ดี แม้จะขัดกับบุคลิกในบทประพันธ์แบบหน้ามือ-หลังมือ ก็หลับหูหลับตาทํา มองที่คนเล่นเป็น "คําตอบ" มากกว่าจะให้ความเคารพผู้ประพันธ์ หลายเรื่องจึงมีคนก่นด่ามาแล้ว เนื่องจากละครกับนิยาย ไหงออกมาคนละเรื่องเดียวกัน!!

"ค่าของคน" เป็นบทประพันธ์ของ "โรสวาเลน" หนึ่งในนามปากกาของ "ทมยันตี" เป็นนิยายอมตะอีกเรื่องที่หนอนหนังสือรู้จักดี ถ้าเป็นละครค่ายอื่นสร้าง ไม่ใช่เอ็กแซ็กท์ ผมไม่มั่นใจว่า "รจเรจ" จะเป็น "นุ่น-วรนุช" แสดงหรือไม่ ทั้งๆ ในนิยายตรงเป๊ะกับบุคลิกของเธอทุกประการ ไม่ว่าจะเป็น สาวสวยหน้าหวาน ผมยาวสลวย ที่สําคัญยังรําสวยสมกับมีอาชีพ "นางรํา" เพราะชีวิตของ "นุ่น-วรนุช" จบวิทยาลัยนาฏศิลป์ มาก่อน  ขณะที่ "ป้อง-ณวัฒน์" เวลาทําหน้าเข้ม ดูมีอํานาจ เวลาใจดี ก็แสดงสีหน้าแววตาแบบดีใจหาย เหมือนกับไม่เคยโกรธเคืองอะไรกันมาก่อน

"ค่าของคน" เป็นละครเรื่องแรก และเรื่องเดียวที่ผมยอมรับว่า เลือกนักแสดงได้เหมาะกับบทประพันธ์มากที่สุด แม้จะไม่ "โช๊ะ" ทั้งหมด แต่ก็พอหยวนๆ กันได้ เพราะนิยายเรื่องนี้ประพันธ์มาเกือบ 40 ปีที่แล้ว จะเอาเนี้ยบตามยุคนั้นทุกอย่าง คงเป็นไปได้ยาก!!  ขณะที่ดาราคนอื่น ก็อยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะกับสาระของนิยาย โดยเฉพาะ "น้ำ-รพีภัทร" ถือว่าฉีกบุคลิกความเป็นดาราขี้เล่นของเขาได้แยะ มีความเป็นผู้ใหญ่ เวลาร้องไห้ก็สามารถเรียกน้ำตาจากคนดูได้หลายแหมะเหมือนกัน

การจัดองค์ประกอบแต่ละฉากทําได้เยี่ยม เน้นความสมดุลย์ของตัวละคร ไม่ทําแบบขอไปทีเอาง่ายๆ แค่ส่วนสูงของ "ป้อง-ณวัฒน์" กับ "นุ่น-วรนุช" ห่างกันมากโข แต่เวลาถ่ายทอดออกมาเป็นละคร เหมือนกับว่าทั้งคู่สูงไล่เลี่ยกัน

"ค่าของคน" คือ "ละคร" ไม่ใช่ "สารคดี" ที่ย่อมมีมายาปนอยู่ด้วย บทตบจูบ ฉุดกระชากลากถู จึงหนีไม่พ้น ไม่ต่างจากละครทั่วๆ ไป แต่ในความเหมือนย่อมจะมีความต่าง เช่นเดียวกับในความต่างย่อมมีความเหมือน เมื่อ "ค่าของคน" ไม่ใช่ละครประเภทดูเพื่อความสะใจ หรือสอนคนไทยให้หลอกตัวเองไปวันๆ โดยไม่คํานึงถึง "ศักดิ์ศรี" ของความเป็น "คน"

ละครเรื่องนี้ สอนอะไรคนดูหลายๆ อย่าง พอมีอะไรให้ประเทืองปัญญา อย่างน้อยๆ ก็ทําให้คอละครอมยิ้มได้บ้าง หลังจากที่เดินอยู่ในทุ่งท้อแท้มาเสียนาน!! ♦